​​​​​​​เรื่องผี@@

[Narada]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความแก่นแก้ว รวมทั้งออกจะซน กระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่อาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนนั้นออกจะที่จะเก่า แล้วก็แก่ไม่ต่ำยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งนับว่าเป็นอีกหนึ่งสถานที่เรียน ที่มีประวัติศาสตร์ภูมิหลังอย่างนาน จึงไม่แปลกใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆแบบนี้ เกิดขึ้นแต่ว่าไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งหมดทั้งปวงของโรงเรียน ถูกเก็บเอาไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในห้องประชุม โดยในห้องนอกจากอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรอาจารย์ ประดับประดาอยู่ ที่ผนังคงจะแทบๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งใครกันแน่ที่เป็นครูสายการเรียนรู้ ไหมใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆเครื่องดนตรีอยู่ ซึ่งผู้ใดที่มีเซ้นส์ก็จะรู้ได้ทันทีว่า ห้องกลุ่มนี้มีพลังงาน บางอย่างอยู่แน่ๆ


ซึ่งทุกคนในสถานศึกษาต่างทราบกันดีอยู่แล้ว ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างน่าสยดสยอง อย่างมาก แต่ดูราวกับว่าด้วยความรั้น ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวพวกนี้ เปลี่ยนเป็นเรื่องตลกที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนหรือมาบอกเล่าเกินจริง จนไม่ได้คิดอะไรจำนวนมากนักนั่นเอง


แม้กระนั้นแล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานที่เรียนได้จัดแจง ปิดโรงเรียนไว ก็เลยทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับสหายๆเพื่อคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน พวกเราได้กระทำการไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้ต้องนั่งคอยครูที่บันไดข้างเวทีแต่อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องเล่าผี

พวกเราทั้งยัง ห้องต่างมองหน้ากัน และก็ความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้กล่าวว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ คุณครู อยู่ภายในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับเปลี่ยนเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมจึงได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแต่ว่าเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ แล้วก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้โดยทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนช่วงเวลาเย็นที่เงียบสงัดของโรงเรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่คนที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและก็เริ่มน่าสยดสยองขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆและสร้างอารมณ์มาลุก ให้กับเพื่อนฝูงๆต่างทุกคนเงียบกันหมด แล้วก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนพ้องผู้หญิง ในห้องเริ่มมีอาการสั่นกลัว แล้วก็ร้องไห้ในทันที แล้วก็ผมมั่นใจได้เลยว่ามันจะต้องมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย รวมทั้งรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม แล้วก็ได้ยินมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียวซึ่งผมกล้าประกันเลยว่า เพลงที่พวกเราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกเล่นเพลงขึ้น และรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่สามารถชี้แจงได้ เล่าเรื่องผี

แม้กระนั้นด้วยความไวคึกคะนองของผม ที่ดูเหมือนกับว่ายังคงขำ กับเพื่อนพ้องผู้หญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรล้นหลามนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรแบบงี้ หรือ โลกงามมากมายก่ายกอง นักผมเลยบอกเพื่อนไปว่าช่างเถอะหรอกพวกครู ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนเรา เนื่องจากว่าห้องประชุมนั้น ค่อนข้างที่จะเงียบและเปลี่ยวมากมายนั่นเอง เรื่องผี

แต่ดูเหมือนบรรยากาศจะมิได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนฝูงๆผู้หญิงต่างพากันร้องไห้แล้วก็สั่นกลัว รวมทั้งผมก็นึกในใจว่า เพราะเหตุไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแม้กระนั้นด้วยบรรยากาศ ก็อาจเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นอาจจะไม่สามารถที่จะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยสิ่งเดียวกัน 

แต่ต่อไป ราว 10 กว่านาคราวหลังจากที่เราได้ยินเสียงเพลงอยู่ๆกลอนประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา โดยทันที ทุกคน ต่างกรีดรวมทั้งด้วยความตระหนกตกใจ พร้อมทั้งประตูห้องเปิดออกมาแม้ว่าปลอดคนอยู่ด้านในห้อง ซึ่งผมหันไปมองดูก็มองไม่เห็นใครกันแน่อยู่ด้วย ด้วยเหมือนกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดพบต่างโหวกเหวกโวยวาย แล้วก็กรีดกันด้วยความกลัว

ด้วยความที่เป็นวัยแก่นแก้ว รวมทั้งผมเป็นผู้เดียวที่ดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้มองเห็นอะไรแต่ว่าอยู่ๆก็เห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมรู้ได้ทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างแน่นอน และมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องเล่าผี

ภายหลังที่มีเสียงกรีดร้อง แล้วก็ดังทั้งยังสถานศึกษา จนกระทั่งทำให้พวกคุณครูแล้วก็คุณครูต่างพากันมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นและก็พวกเราก็ได้ กระทำเล่าเรื่องราวทั้งผองให้ฟัง จนถึงทำให้คุณครูที่สถานที่เรียนนั้น ต่างมองหน้ากันและก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆประเดี๋ยวพรุ่งนี้ พวกเราจะทำบุญทำกุศลใหญ่กันดีกว่า...

จากนั้นพวกเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย แม้เรียนดนตรีไทยจริงๆพวกเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที รวมทั้งจะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก แม้คุณครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน แล้วก็ไม่ยอมรับอาจารย์โดยทันทีหรือรวมถึงการขนของ หรือ ขนเครื่องดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นจะต้องไปกันครั้งละคนไม่ใช่น้อยอีกด้วย 

หลังจากนั้นเรื่องราวกลุ่มนี้ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ ยังคงเล่ากันอยู่และก็เกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างแน่นอน เนื่องจากว่าสหายกว่า 30 คนในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง และก็ประเด็นนี้ก็เปลี่ยนเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นพวกเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องผี �������เล่าเรื่องผี